Angielski to jeden z najczęściej nauczanych języków na świecie, ale jego odmiany mogą się różnić w zależności od kraju. W polskich szkołach uczniowie zazwyczaj poznają standard brytyjski, choć coraz częściej spotyka się elementy wersji amerykańskiej. Dowiedz się, jakiego angielskiego uczymy się w szkole i czym różnią się najpopularniejsze odmiany!
Brytyjski czy amerykański – jakiego języka angielskiego naucza się w szkole?
W polskim systemie edukacji dominuje brytyjski angielski, ponieważ bazuje on na standardzie Received Pronunciation (RP) oraz brytyjskich materiałach edukacyjnych. Podręczniki, nagrania i egzaminy językowe, takie jak matura czy certyfikaty Cambridge, opierają się głównie na tej odmianie.
Mimo to uczniowie mają kontakt z amerykańskim angielskim poprzez filmy, seriale oraz kulturę popularną. W związku z tym ich sposób mówienia i rozumienia języka często miesza elementy obu wersji. Amerykański angielski jest bardziej rozpowszechniony w codziennej komunikacji, dlatego coraz częściej szkoły zwracają uwagę na jego różnice w wymowie, słownictwie i pisowni.
Nauczyciele zazwyczaj wymagają konsekwencji – uczeń powinien posługiwać się jedną odmianą w swoich wypowiedziach pisemnych i ustnych. Ważne jest, aby rozumieć, że obie wersje są akceptowalne, a wybór zależy głównie od kontekstu i preferencji użytkownika języka.
Różnice między brytyjskim a amerykańskim angielskim
Różnice między brytyjskim a amerykańskim angielskim dotyczą kilku kluczowych aspektów:
- Wymowa – Amerykański akcent jest bardziej nosowy, a brytyjski charakteryzuje się bardziej melodyjną intonacją. Przykładem jest sposób wymawiania „r” – w amerykańskim angielskim dźwięk ten jest wyraźnie słyszalny, podczas gdy w brytyjskim często zanika.
- Słownictwo – Istnieje wiele wyrazów, które różnią się w obu odmianach. Przykładowo, Brytyjczycy mówią „biscuit”, a Amerykanie „cookie”. Podobnie „flat” to brytyjskie określenie mieszkania, podczas gdy w amerykańskim używa się słowa „apartment”.
- Pisownia – Amerykanie upraszczają wiele wyrazów, np. „colour” (bryt.) zapisują jako „color”, „centre” (bryt.) jako „center”. Różnice dotyczą także końcówek -ise/-ize, np. „realise” (bryt.) kontra „realize” (am.).
- Gramatyka – W niektórych przypadkach użycie czasów gramatycznych się różni. W brytyjskim angielskim preferuje się czas Present Perfect w sytuacjach, gdzie Amerykanie użyją Past Simple.
Mimo tych różnic, obie odmiany angielskiego są wzajemnie zrozumiałe, a ich znajomość pozwala na swobodniejsze porozumiewanie się z użytkownikami języka na całym świecie.
Jaka odmiana angielskiego jest bardziej przydatna?
Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ wszystko zależy od celu nauki. Brytyjski angielski jest powszechnie stosowany w Europie oraz na egzaminach międzynarodowych, takich jak Cambridge English czy IELTS. Z kolei amerykański angielski dominuje w mediach, kulturze i biznesie międzynarodowym.
Jeśli ktoś planuje wyjazd do Stanów Zjednoczonych, warto skupić się na amerykańskiej odmianie, aby lepiej komunikować się z mieszkańcami. Z kolei osoby chcące studiować w Wielkiej Brytanii powinny przyzwyczaić się do brytyjskiej wersji języka.
Najlepszym rozwiązaniem jest znajomość obu odmian, ponieważ pozwala to na większą elastyczność w sytuacjach komunikacyjnych. Coraz częściej można spotkać mieszane formy języka, zwłaszcza w środowisku międzynarodowym, gdzie użytkownicy języka angielskiego czerpią elementy zarówno z brytyjskiego, jak i amerykańskiego wariantu.
Podsumowanie
- W polskich szkołach dominuje nauka brytyjskiego angielskiego, ale uczniowie mają kontakt z amerykańskim angielskim dzięki mediom.
- Różnice między brytyjskim a amerykańskim angielskim obejmują wymowę, słownictwo, pisownię i gramatykę.
- Brytyjska wersja angielskiego jest częściej używana w Europie i egzaminach językowych, natomiast amerykańska dominuje w kulturze i biznesie międzynarodowym.
- Znajomość obu odmian pozwala na lepszą komunikację w różnych sytuacjach.
- Nauczyciele wymagają konsekwencji w stosowaniu jednej wersji języka w wypowiedziach pisemnych i ustnych.
FAQ – Najczęściej zadawane pytania
Nie, choć brytyjski angielski dominuje, uczniowie mają kontakt z amerykańskim angielskim, zwłaszcza poprzez kulturę i media.
Tak, obejmują wymowę, słownictwo, pisownię i gramatykę, ale obie odmiany są wzajemnie zrozumiałe.
To zależy od celu nauki – brytyjski angielski jest bardziej przydatny w Europie i edukacji, a amerykański w kulturze i biznesie.
Warto trzymać się jednej wersji w oficjalnych wypowiedziach, ale w codziennej komunikacji mieszanie jest akceptowalne.
Tak, ale warto być konsekwentnym i nie mieszać obu odmian w jednym tekście.